به نام حکیم مطلق و خالق هنر و زیبایی

🔹دوستانی از بنده خواستند تحلیلی از پایتخت۶ داشته باشم و اینک بعد از مشاهده قسمت ۱۵، ضمن تشکر از دست اندرکاران این سریال و تبریک سال نو و اعیاد رجبیه و شعبانیه به نقدی کلیدی اشاره میکنم. البته کارشناسان نقدهای واردی بر آن گرفتند؛ از جمله: اختلاط نامحرم، ترویج بی حد رقص و موسیقی، تعابیر بی ادبانه مخصوصا نسبت به والدین و بزرگترها، بی احترامی به نماز و حج و غیره و لکن نقد ریشه ای تر این سریال به نظر بنده، رویکرد ایران گریزی و ایران تضعیفی است که متاسفانه از دوره قاجار توسط مستشرقین و بعد روشنفکر نمایان داخلی دنبال میشود و کتابها در باب ناتوانی و مجمع الرذایل بودن ایرانیان نوشته میشود.

🔹 این سریال با نشان دادن ایرانیانی که یا قاچاق چی ( ارسطو) هستند یا روانی( بهبود) یا مسئول ناتوان و بی عرضه و منفعل(نماینده مجلس) یا دارای کمبود شخصیت( بهتاش) یا نوجوانان غرق در اینستاگرام و فضای مجازی(دختران دو قلو) یا مدعیان پر ادعای هیچ کاره و فرصت طلب( نقی) یا مروج آرایشگری و رفتارهای نامناسب(رحمت و فهیمه) یا عقل کلی که در مواردی احساسی داوری می کند( هما) که برای بیننده مخصوصا بیننده خارجی تصویر بسیار منفی علیه ایران می سازد.

🔹 سوال این است که چرا عده ای از نویسندگان و هنرمندان با هم تلاش می کنند تا ایرانی را با موفقیتها، مقاومتها و فرهنگ و تمدن بزرگ به ایرانی بی عرضه، ناکارآمد و احساسی و فاقد فرهنگ و تمدن معرفی کنند.؟!!

🔹انتظار این بود لااقل واقعیت های ایران اعم از ضعفها و قوتها به نمایش گذاشته شود تا ناامیدی در مخاطب تحقق نیابد.

🔹نکته قابل تامل اینکه چرا پایتخت۶ بعد از پایتخت۵(مقابله با داعش) ساخته می شود؟ آیا نباید مدیران صدا و سیما در باب جریان شناسی سریالهای ایرانی دقت بیشتری نمایند‌.؟!

#عبدالحسین_خسروپناه_دزفولی
حوزه علمیه قم_ ۱۶ فروردین ۹۹

📱 #پایگاه_خبری_رسانه_ای_دزنو
🌐 www.dezno.ir
📱Www.t.me/dezno_ir